در نواحی و فرهنگ های مختلف سطح جهان، آداب و رسوم متفاوتی به عنوان فرهنگ غذایی بومی وجود دارد. علاوه بر آن که در بسیاری از موارد ممکن است این آداب و رسوم اشتراکات جالبی با یکدیگر داشته باشند، و یا از مواد اولیه یکسانی استفاده کنند. به طور کلی مواد غذایی مورد استفاده اقوام و فرهنگ های مختلف، برگرفته از اقلیم و شرایط جغرافیایی و همچنین طبع و مزاج غالب افراد آن ناحیه است.
به عنوان نمونه، هندی ها از غذاهایی با ادویه های تند تر لذت می برند و ژاپنی ها ترجیح می دهند بیشتر از سبزیجات به صورت آب پز در سفره غذایی خود استفاده کنند. در کشور ایران نیز به دلیل تنوع اقلیم ها و شرایط جغرافیایی متفاوت، غذاها و آداب متفاوتی قابل تشخیص است.
یکی از مواد خام مشترک در بسیاری از کشور های جهان، برنج است. برنج را می توان به نوعی اصلی ترین ماده غذایی میلیارد ها نفر در سرتاسر جهان دانست. بر خلاف تصور بسیاری از اهالی کشور های خاورمیانه، برنج نزد سایر اقوام و ملت ها نیز از اهمیت و جایگاه مهمی برخوردار است.
منشا اصلی برنج به کشور چین بر می گردد. بیش از ده هزار سال پیش این گیاه پر فایده در سرزمین چین کشت شده و مورد استفاده قرار می گرفته است. به طور قطع اطلاعات جزئی در مورد نحوه طبخ و تهیه برنج در آن روزگاران در دسترس نیست. با این حال، امروزه برنج در کشور های آسیای شرقی مانند چین یا ژاپن، به صورت دمی و کوفته طبخ می شود.
آنچه در مورد برنج در فرهنگ های گوناگون موجب تنوع و تفاوت های غذایی می شود، نه صرفا نحوه طبخ برنج، که ترکیب آن با سایر مواد خواهد بود. به عنوان نمونه، در کشور چین این غذا بیشتر به همراه سبزیجات پخته و یا تکه های گوشت پخته، خورده می شود.
یکی از روش های جالب برای طبخ برنج، تفت دادن برنج مانده از قبل و مصرف آن است، چرا که برنج قابل دم کردن و دو بار پختن نیست و برنج تفت داده شده روشی است که برای مصرف برنج های از قبل مانده به کار گرفته می شود، البته به شرطی که از زمان پخت اولیه آن ها زیاد نگذشته باشد.
در کشور های جنوب شرق آسیا، مصرف برنج و افزودنی های آن، تفاوت چندانی با کشور چین ندارد. در این کشور ها نیز معمولا برنج به صورت کوفته یا کته ای پخته و خورده می شود.
از جمله جالب توجه ترین فرهنگ های غذایی که ترکیب های لذیذ و پر طرفداری برای برنج دارند، کشور های خاورمیانه و کشور های عربی حوزه خلیج فارس هستند. در این کشور ها علاوه بر رواج پخت کوفته، برنج به صورت کته ای و آب کش با بسیاری دیگر از مواد گیاهی یا گوشتی ترکیب می شود. اگر به کشور های عربی و غرب دریای مدیترانه سفر داشتید، حتما از غذاهای محلی بر پایه برنج بچشید. انواع کباب به همراه سبزیجات سرخ شده یا تفت داده شده، به همراه برنج هایی که با آلو یا خلال پسته و بادام و سیب زمینی پخته شده اند، جزو بهترین تجربه های شکم گردی در این کشور ها خواهد بود. همچنین کشور های حوزه خلیج فارس غذاهای بی نظیر و خوش طعمی از ترکیب برنج با ماهی تهیه می کنند. انواع ماهی ها و پروتئین های دریایی هنگامی که با کته یا چلو پخته شوند، طعم بسیار خاصی ایجاد می کنند. به خصوص که در این کشور ها معمولا برنج به تنهایی با ماهی طبخ نمی شود و انواع سبزیجات و حبوبات نیز در آماده کردن این غذا سهیم هستند.
برخی دیگر از کشور ها که نقش مهمی در بالا بردن تولید جهانی برنج دارند، پاکستان و بنگلادش هستند. در نتیجه تنوع غذاهای این کشور ها بر پایه برنج نیز دور از ذهن نخواهد بود. از جمله کشور هایی که با استفاده از برنج غذاهای خوش طعم و متنوعی را در فرهنگ خوردنی های مردم دارد، کشور افغانستان است. افغان ها به خوبی می توانند ضمن ترکیب و طبخ برنج با سبزی هایی همچون سیب زمینی، کدو، هویج و …، از گوشت گوسفند یا بز نیز برای خورشت ها یا کباب های لذیذ به همراه برنج مصرف نمایند.
کشور ترکیه نیز جزو کشور هایی است که تهیه غذاهای برنجی در آن رواج داشته و شکم گردی در ترکیه را می توان یکی از بهترین تجربه های چشیدن غذاهای شرقی دانست.