خشکبار شامل چیست؟
خشکبار یا به عبارت دیگر خشکه بار را به میوه های خشک شده و بعضی از مغزها گفته می شود. مغز دانه هایی مانند پسته، بادام، فندق، گردو خشک و میوه های خشک مانند کشمش، کشمش سبز، کشمش سبز تیزابی، برگه آلو بخارا، قیسی خشک، برگه هلو، برگه زردآلو، برگه آلو، خرما، انجیر خشک، خشکبار هستند و جزو آجیل حساب نمی شود.
هدف خشک کردن میوه چیست؟
تمام مواد غذایی موجود، توسط انسان، حیوانات و جانداران ریز همانند ویروس مصرف می شود. اولین گروه از جانداران که به سراغ مواد غذایی رفته، ویروس ها، قارچ ها و. هستند. لکه ها و کپک داخل مواد غذایی و میوه ها ناشی از خورده شدن توسط این موجودات است که با فرایند خشک کردن مواد غذایی، این فرایند را به تاخیر می اندازیم تا عمر مصرف و ماندگاری زیادی داشته باشند.
کاهش رطوبت محصول، در فرآیند خشک کردن میوه تا حدی انجام می شود که رشد میکروبی واکنش های شیمیایی را محدود کند. در اغلب آجیل و خشکبار فروشی ها، بسته های میوه ی خشک شده (حاوی سیب، کیوی، انبه، موز و دیگر میوه های خشک شده) به فروش می رسند. حمل و نگه داری این میوه های خشک، ساده تر و احتمال خرابی شان نیز کمتر است.
نحوه خشک کردن از سنتی تا صنعتی
میوه هایی از قبیل آلو، هلو، توت وانگور اغلب به صورت خشک شده به شکل آلو خشکه، برگه آلو، توت خشکه و کشمش مورد استفاده قرار می گرفته اند. امروزه نیز مصرف میوه های خشک از اقبال بسیاری برخوردارند و دستگاه های برقی برای خشک کردن سریع میوه ها در اختیار خانواده ها قرار دارد.
دراکثر فرآیندهای خشک کردن، از هوای داغ استفاده می شود، اما سالیان متمادی است که در سراسر جهان خشک کن های هوایی باعث کریستاله کردن مواد غذایی شده و آنها را شبیه تر به شکل اولیه خود خشک می کنند. فرآورده ی تولید شده، بدون استفاده از ترکیبات شیمیایی نگهدارنده از نظر خصوصیات کیفی مانند رنگ، طعم، ارزش غذایی و محتوای ویتامینی، برتری قابل توجهی در مقایسه با نمونه های تولید شده به صورت سنتی و صنعتی معمول دارد.
افزایش چروکیدگی بافت، سخت شدن سطح محصول، تغییرات نامطلوب در رنگ، عطر، طعم و کاهش ارزش غذایی، معایب روش سنتی میوه های خشک است که تاثیرات منفی و نامطلوبی را دارد.