همه ما ایرانی ها با خشکبار و انواع میوه ها و مغزیجاتی که به این نام خوانده می شود آشنا هستیم. برخی از خشکبار همان دانه های گیاهی بوداده یا خام هستند و برخی دیگر، میوه های خشک یا نیمه خشک که می توان آن ها را به مدت طولانی تر نسبت به میوه در حالت عادی نگهداری کرد.
در حقیقت هدف از تهیه خشکبار نیز نگهداری آن ها در بلند مدت و افزایش مواد مغذی مقدار مشخصی از آن هاست. آب و هوای سرزمین ایران از ابتدای سکونت اهالی این سرزمین، به طور میانگین گرم و خشک بوده و به همین سبب، اجداد ما تلاش می کرده اند روش های بهینه ای برای ماندگاری و جلوگیری از فساد مواد غذایی را پیاده سازی کنند. خشک کردن میوه ها و محصولات گیاهی شیوه ای است که هنوز هم به صورت خانگی و البته به میزان مورد نیاز مصرف خانواده یا در مقیاس صنعتی و برای فروش به تعداد زیادی از مشتریان انجام می شود. خشکبار ایران جزو محبوب ترین و شناخته شده ترین محصولات در بازار های خارجی است و طرفداران زیادی به ویژه در اروپا دارد. البته خشک یا نیمه خشک کردن مواد گیاهی مصرفی تنها یکی از راه های مصرف بلند مدت است و شیوه های دیگری مانند تبدیل به مربا، مارمالاد و یا لواشک و … نیز به کار گرفته می شوند.
میوه های گوناگونی قابلیت این را دارند که به عنوان خشکبار یا محصولات نیمه خشک، عرضه شوند. نحوه تهیه خشکبار معمولا در خانه ها به صورت ارگانیک و با استفاده از نور آفتاب بوده و هنوز هم رواج دارد. میوه هایی که گوشت بیشتری دارند برای تبدیل به خشک یا نیمه خشک مناسب هستند. در این میان می توان به خانواده آلو ها اشاره کرد و از بین اعضای خوش عطر و طعم این خانواده هم باید اول از همه از زرد آلو اسم برد. زرد آلو میوه ای شیرین و زرد رنگ با پوست بسیار نازک است که طعم لذیذ دارد و از همه سنین کودک، نوجوان و میان سال و افراد مسن، علاقه مند و طرفدار آن هستند.
زرد آلو را می توان به صورت خشک یا نیمه خشک آماده کرد. برای آشنایی با خواص هر یک از این حالت ها، بهتر است اول با خواص زرد آلو در حالت خام آشنا شوید.
همان طور که قبلا اشاره شد زرد آلو یک میوه بسیار شیرین است که این طعم خاص نشان دهنده قند طبیعی بالای آن می باشد. همچنین میزان کربو هیدرات و فیبر گیاهی موجود در بافت زرد آلو، خصوصیت مهم دیگری است که این میوه را به یک منبع غنی از کالری تبدیل می کند. علاوه بر گوشت اصلی، مغز هسته زرد الو نیز یک دانه مقوی و پر خاصیت روغنی به شمار می رود و البته در صورتی که طعم تلخی نداشته باشد، خوردن آن را از دست ندهید.
طبع زرد آلو سرد است و از این رو برای افراد سرد مزاج پیشنهاد نمی شود. علاوه بر این، با وجود مزیت هایی که خوردن زرد آلو برای اندام گوارشی دارد و تاثیر مثبتی که بر جذب مواد غذایی می گذارد، اما خوردن افراطی و زیاد زرد آلو به ویژه در زمان هایی که معده خالی باشد مانند ناشتای صبح، زیان هایی به همراه خواهد داشت.
زرد آلو مانند بسیاری دیگر از میوه ها و آلو ها گنجینه ای از ترکیب انواع ویتامین ها محسوب می گردد. ویتامین های اصلی موجود در زرد آلو بیشتر شامل آ، ب و ث می شوند که شرح خواص و تاثیر آن ها بر سلامتی انسان به چند مقاله مفصل جداگانه احتیاج دارد.
غیر از ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها، زرد آلو یک گنجینه قابل توجه از مواد و املاح معدنی به شمار می رود. عناصری مانند پتاسیم و کلسیم در زردآلو در همراهی ویتامین هایی مانند ب، می توانند به عملکرد بهتر دستگاه عصبی و همچنین قلب و عروق کمک کنند. از سوی دیگر تنظیم فشار خون نیز مزیت دیگری به شمار می رود.
مزیت های زرد آلو به همین موارد محدود نمی شود و یک تصفیه کنند طبیعی صفرا و خون به حساب می آید.
تفاوت زرد آلو نیمه خشک و خشک، همان طور که از نام هر دو متوجه شدید، مربوط به میزان رطوبتی است که در بافت میوه می ماند. هر چقدر زرد آلو خشک تر باشد، میزان قند و سایر املاح آن افزایش پیدا می کند. زرد آلوی نیمه خشک حاوی مقادیر نسبتا بیشتری از املاح و فیبر در وزن یکسان با میوه خام است و به دلیل نرمی و لطافت خاصی که دارد، بیشتر از زرد آلوی خشک مورد استقبال قرار می گیرد.