آویشن

گیاه آویشن با گیاه نعنا هم خانواده بوده و عطر و طعم منحصر به فردی دارد. به دلیل رایحه نسبتا خاص و تند، این گیاه از قرن ها پیش برای کم کردن و از بین بردن بوی بد دهان استفاده می‌ شده است. همچنین در قدیم بخور آن را مصرف کرده و حتی برگ های آن را به منظور شستشو با آب حمام ترکیب می ‌کردند.
بااین حال اگر دقیق ‌تر در مورد گیاه آویشن و خصوصیات و ویژگی های آن از منظر طب کلاسیک یا سنتی توضیح دهیم اولین نکته ای که باید به آن توجه کرد طبع آویشن است. هر گیاه دارای طبیعت و مزاج منحصر به فردی است که لازم است با مزاج فرد مصرف کننده هماهنگ باشد تا بتواند به تعادل قوای درونی او کمک کرده و سلامتی را بهبود ببخشد. طبع گیاه آویشن گرم و خشک است، به این معنی که برای افراد دارای مزاج سرد و تر مناسب تر بوده و باعث می شود تا اثرات منفی ناشی از سردی و تری در این گروه از مصرف کنندگان کاهش یابد. علاوه بر این بهتر است افراد دارای مزاج سرد و تر در فصل زمستان که زمینه‌های سرد مزاجی شان بیشتر مشخص می شود، مصرف گیاهان و موادی مانند آویشن را نیز افزایش دهند.
آویشن گیاهی است که معمولاً در مناطق گرم و نسبتاً خشک می رویند. با توجه به ارتباط دیرینه که اهالی مناطق گرمسیری با طبیعت و گیاهان دارویی آن داشتند از قرن ها پیش در مورد آویشن نیز به خوبی مطلع بوده و می دانستند چطور از آن استفاده کنند. از جمله محصولات آویشن می ‌توان به روغن آویشن، عرق آویشن و همچنین چای آویشن اشاره کرد. پودر آویشن نیز به صورت خام به عنوان یک افزودنی برای بسیاری از غذاها به ویژه غذاهای چرب و سنگین و نفخ آور استفاده می شود.
هر کدام از این محصولات، چه به صورت خوراکی و به چه به صورت موضعی این قابلیت را دارند تا در درمان مشکلات و نارسایی ها و برخی بیماری ها موثر واقع شود.
به عنوان نمونه، استفاده از روغن آویشن یکی از راه های کاهش التهاب و درمان اگزما می باشد. همچنین آویشن برای جوش صورت نیز به عنوان یک داروی آنتی باکتریال قوی و کاملا ارگانیک عمل می کند و از این رو می تواند برای سلامتی و نشاط پوست اثربخش باشد.
برای تقویت رشد موها نیز از روغن آویشن استفاده می شود.
اما آویشن به ویژه در حالت دمنوش، یک خصوصیت مهم دیگر نیز دارد و در فصل زمستان مورد توجه بسیاری از افراد دارای بیماری های حلق و گلو قرار می گیرد. این ویژگی، خاصیت ضد میکروبی و درمانی آن برای گلو درد است. همان طور که اشاره شد، آویشن طبع گرم و خشک دارد و در نتیجه می ‌تواند مجاری تنفسی را به خوبی گرم کرده و از آسیب پذیری آن در برابر سرما و ویروس و میکروب به خصوص در فصل زمستان بکاهد.
از دیگر ویژگی های خوب آویشن کمک به دفع سموم بدن است. می دانیم که بخشی از ناهنجاری های مربوط به وزن از جمله اضافه وزن، ناشی از انباشت سموم است و محصولاتی مانند آویشن که بتوانند به نوعی بدن را سم زدایی کنند، برای درمان این قبیل مشکلات مورد توجه قرار می گیرد.
خصوصیات بسیار مهم دیگر آویشن که باعث شده تا علاوه بر عطر و طعم به عنوان یک افزودنی دارویی نیز مورد توجه قرار بگیرد و در کنار غذاها استفاده شود، کمک به تقویت معده و دستگاه گوارش است. دمنوش آویشن به رفع نفخ کمک کرده و با توجه به اینکه قبلا در مورد خاصیت ضدعفونی کنندگی التهاب ها و زخم ها به واسطه آویشن توضیح داده شد، در مورد زخم معده نیز این موضوع صادق بوده و آویشن می‌تواند به از بین رفتن این قبیل موارد کمک کند.
از طرف دیگر دمنوش آویشن به نوعی کلسترول را کاهش داده و فشار خون بالا را که ناشی از گرفتگی عروق توسط کلسترول و چربی مضر است، تنظیم می نماید. به دنبال این ویژگی قلب دیگر نیاز به پمپاژ و صرف نیروی اضافه به منظور پمپاژ خون داشته و با تنظیم فشار خون و کاهش کلسترول و موانع جریان خون در عروق، عضلات قلب نیز عملکرد طبیعی و بهتر خواهند داشت.
از خاصیت ضدعفونی کنندگی و ضد میکروبی آویشن برای از بین بردن انواع مسمومیت های غذایی و همچنین پیشگیری از تاثیر منفی آلودگی های غذایی استفاده می شود، علاوه بر این، مصرف منظم و مستمر آویشن به پیشگیری از گسترش و رشد سلول های سرطانی کمک شایان توجهی دارد.